Mitologiczne ścieżki

Theobroma Cacao, roślina obdarzona tajemniczym pięknem i mocą, jest częścią naszej światowej kultury, mitologii i duchowości – od wieków. Zanim kakao zostało przekształcone w słodki, przetworzony przysmak, było uważane za dar bogów i używane w rytuałach i ceremoniach. Tak jest i teraz w różnych zakątkach naszego kolektywnego organizmu.

W starożytnym Mezoameryku, kakao było uważane za dar i było czczone jako symbol bogactwa i mocy. W mitologii Mezoamerykańskiej, bogini Xochiquetzal, opiekunka kakao, jest jedną z najbardziej tajemniczych i fascynujących postaci. Jej imię można przetłumaczyć jako „Piękna Władczyni Kwiatów”. Xochiquetzal była boginią piękna, płodności, szczęścia i kobiecości, a także uważana za patronkę kobiet, które pragną wyrazić swoją kreatywność i artystyczne talenty.

Była również boginią relacji i erotyki. Wierzono, że jej miłość i urok potrafią zjednoczyć nawet największych wrogów i wyleczyć serca zranione przez ból i stratę. W rytuałach i ceremoniach, w których uczestniczyli zarówno mężczyźni, jak i kobiety, Xochiquetzal była czczona jako symbol piękna i miłości, a jej obecność była uważana za szczególnie błogosławioną.

W kulturze Majów, kakao było uważane za środek do komunikowania się z bogami i było ważne w różnych rytuałach i ceremoniach, takich jak wesele, pogrzeb i inicjacja. W mitologii Majów, bogiem Ek Chuah był uważany za boga cacao i odpowiedzialnego za jego uprawę. Jest jednym z najbardziej znanych bóstw tej kultury. Jego imię oznacza „Dźwięczącego Wojownika” i jest on opiekunem kupców i kobiet, które handlowały kakao.

Mitologia opowiada, że Ek Chuah był potężnym i dumnym wojownikiem, który podróżował po świecie i bronił swojego ludu przed nieprzyjaciółmi. Mimo swojego mocarstwa i dumy, Ek Chuah był także uważany za boga hojności i łaskawości, który pomagał swoim wiernym w ich codziennych potrzebach. Wierzono, że dzięki jego opiece i wsparciu, uprawa kakao będzie udana, a handel będzie przebiegał pomyślnie.

W dzisiejszych czasach, kakao nadal jest ważne w zakątkach kulturowych bram jako symbol natury, mocy i połączenia. W tradycjach pozostaje pamięć którą kultywują ludzie.

Jednak, pomimo jego długiej historii i znaczenia, jest często traktowane jedynie jako przetworzony wysoce przysmak i jest zaniedbywane jako źródło odżywienia, historii i mądrości. Gdy jednak poznamy głęboki język opowieści, które kryją się za tą rośliną, możemy odkryć jego prawdziwe piękno i moc, które niezmiennie inspirują i zachwycają od wieków.